The Demopædia Encyclopedia on Population is under heavy modernization and maintenance. Outputs could look bizarre, sorry for the temporary inconvenience
Wielojęzyczny słownik demograficzny (Polski - tłumaczenie drugiego wydania)
12
|
|
12
120
Mieszkanie1 lub lokal mieszkalny1 to pojęcie oznaczające pomieszczenie przeznaczone do zamieszkania przez gospodarstwo (110-3). Wielkość mieszkania mierzy się liczbą izb2 lub powierzchnią mieszkalną3. Gęstość zaludnienia4 jest funkcją rozmiaru mieszkania oraz liczby lokatorów. Normy zagęszczenia stosuje się do rozróżnienia mieszkań przeludnionych5 oraz mieszkań niedoludnionych6. Niezamieszkane mieszkanie7 to mieszkanie, które nie jest używane do celów mieszkalnych w trwale lub okazjonalnie.
- 1. Mieszkanie może obejmować dom prywatny, lub jego część, lub mieszkanie w bloku lub kamienicy. W Stanach Zjednoczonych rozróżnia się między strukturą jednego gospodarstwa i strukturą wielu gospodarstw, a wszystkie osoby, które nie są członkami gospodarstwa są postrzegane jako mieszkające w grupach dzielnicowych. Statystyki domów poprzez liczbę pięter lub kontygnacji może być czasem mylące. Należy zauważyć, że w Europie parter nie jest zwykle liczony, z kolei w Stanach Zjednoczonych zwany jest pierwszym piętrem.
- 2. Nie ma ogólnej zasady czy włączać kuchnię w liczbę izb.
- 5. Przeludniony, przym. - przeludnienie, rz.
121
Osoba zajmująca mieszkanie może być jego właścicielem1 lub lokatorem2 który wynajmuje je od właściciela, nazywanym wówczas najemcą1 . Sublokatorem3 jest osoba wynajmująca od lokatora. Osobę nie mającą prawa do zajmowania lokalu, w którym mieszka, nazywamy dzikim lokatorem4.
- 2. Lokator, od którego sublokator otrzymuje zgodę na zamieszkanie, nazywa się lokatorem głównym. Mieszkanie może być wynajęte z lub bez umeblowania, co nazywa się odpowiednio mieszkaniem umeblowanym lub mieszkaniem nieumeblowanym.}}
* * *
|