Wielojęzyczny słownik demograficzny (Polski - tłumaczenie drugiego wydania)

Ta strona została zaktualizowana i przedstawia dosłowne tłumaczenie angielskiej wersji drugiego wydania Wielojęzycznego słownika demograficznego

12

120

Mieszkanie¹ lub lokal mieszkalny¹ to statystyczne pojęcie oznaczające pomieszczenie przeznaczone do zamieszkania przez gospodarstwo (110-3). Wielkość mieszkania mierzy się poprzez liczbę izb² lub powierzchnię mieszkalną³. Gęstość zaludnienia⁴ jest funkcją rozmiaru mieszkania oraz liczby lokatorów. Normy zagęszczenia stosuje się do rozróżnienia mieszkań przeludnionych⁵ oraz mieszkań niedoludnionych⁶. Niezamieszkane mieszkanie⁷ to mieszkanie, które nie jest używane do celów mieszkalnych w trwale lub okazjonalnie.

• 1. Mieszkanie może obejmować dom prywatny, lub jego część, lub mieszkanie w bloku lub kamienicy. W Stanach Zjednoczonych rozróżnia się między strukturą jednego gospodarstwa i strukturą wielu gospodarstw, a wszystkie osoby, które nie są członkami gospodarstwa są postrzegane jako mieszkające w grupach dzielnicowych. Statystyki domów poprzez liczbę pięter lub kontygnacji może być czasem mylące. Należy zauważyć, że w Europie parter nie jest zwykle liczony, z kolei w Stanach Zjednoczonych zwany jest pierwszym piętrem.
• 2. Nie ma ogólnej zasady czy włączać kuchnię w liczbę izb.
• 5. Przeludniony, przym. - przeludnienie, rz.

121

Osoba zajmująca mieszkanie może być jego właścicielem¹ lub lokatorem² który wynajmuje je od właściciela, nazywanym wówczas najemcą¹ . Sublokatorem³ jest osoba wynajmująca od lokatora. Osobę nie mającą prawa do zajmowania lokalu, w którym mieszka, nazywamy dzikim lokatorem⁴.

• 2. Lokator, od którego sublokator otrzymuje zgodę na zamieszkanie, nazywa się lokatorem głównym. Mieszkanie może być wynajęte z lub bez umeblowania, co nazywa się odpowiednio mieszkaniem umeblowanym lub mieszkaniem nieumeblowanym.}}